Blotebenenweer

Het is hier nu zo rond of iets over de dertig graden. Op het nieuws is nu dat het eigenlijk iets te warm is voor deze tijd van het jaar, het zijn temperaturen die het volgende maand zou moeten zijn. In Marrakech is het nu +45 graden. Ik ben toch blij dat we er nu niet zitten… Ik vind het eigenlijk best lekker. Zomerjurkje aan, de zon op je armen en benen voelen.

Eh, wat?! Blote armen en benen at the same time? Daaaaaaaaarrrr gaat het ‘fout’, hier in Marokko. Men zegt dat je hier in Rabat gewoon kunt dragen wat je wilt. Maar de antropoloog in mij weigert er als een toerist bij te lopen hier. Die pik je er zo uit. Te zomers gekleed voor Marokkaanse begrippen. Het stomme is, dat ze me waarschijnlijk toch wel zo zien. Bovendien word je dan ineens vijf keer zo veel nageroepen. Gisteren ben ik nog tien minuten achtervolgd door een Marokkaanse mannetje die ‘vrienden’ wilde worden. Tijdens de eerste week zei een docent dat je dat vooral niet als belediging enzo moest zien als mannen je aanspreken maar het went maar niet. Omdat ik een shirt draag met een beetje een open hals, of een shirt zonder mouwen loop, vraag ik er dan om om nageroepen te worden? NEE. Uitroepteken.

Morgen ga ik naar het strand insha’Allah. Daar schijn je in bikini te kunnen zwemmen zonder lastig te gevallen te worden. Haha. Ik ben sceptisch. Afgelopen zondag ben ik met twee dames, waarvan een blond, en een lang met lang haar, naar El Jadida geweest. Een stadje aan de kust waar nauwelijks toeristen komen. Dat was te merken. Behalve in het toeristische gedeelte, voelden we ons nogal matter out of place. En zo werden we ook aangekeken. Ik denk dat dit wel de meest Marokkaanse stad is waar ik tot nu toe ben geweest. Maar dat is ook een ervaring...

Over twee weken gaan we op excursie naar een klein dorpje naast Skoura (naast Ouarzazate) waar het waarschijnlijk stikheet zal zijn en wij twee keer per dag een paar kilometer naar het hotel van de begeleiders mogen lopen. Wat mij betreft weer een typisch voorbeeld van ondoordachtheid van het NIMAR. Verder verblijven we die week in een gastgezin zonder wc en zonder douche en veeeel warmte. Ik ben benieuwd…
Overigens betekent de excursie dat de lessen voorbij zijn. Daar ben ik blij mee, want die stellen grotendeels toch niets voor. Dan moeten we nog examens maken en komt Saskia met wie ik vast een fantastisch rondreisje ga maken langs de Hoge Atlas en de omgeving van Agadir (Sousse-Massa, Paradise Valley). Ik ben de afgelopen dagen al een beetje aan het zoeken geweest naar mogelijkheden, daar word ik heel erg blij van. Want wauw, wat is de natuur van Marokko toch mooi!