April doe[t wat hij] ik wat ik wil..

Inmiddels is het al weer april. Ik ben me hier eigenlijk nauwelijks bewust van de tijd en de dagen hier, maar april werd denderend in geluid, letterlijk. Mijn gastfamilie roept al sinds mijn komst dat het vanaf eind maart echt mooi zou worden, want dan is het lente. Nou, in de afgelopen twee weken heeft het meer geregend dan in de twee maanden dat ik hier ben. Dan heb ik het niet over een paar kleine buitjes, maar over pijpenstelen. Hagel. Onweer. Hoezo Afrika?! Maar gisteren verzekerde mijn gastvader mij dat dit de laatste week van regen was. Volgende week wordt het mooi weer en dat komt heel goed uit want dan is het vakantie! Oh nee. Lesvrije week, is dat(a)

Mijn ouders komen over, en een lesvrije week betekent een reisje! Bestemming: Tetouan, Chefchouen en Ceuta. En nog iets wat ik nog even moet verzinnen. Natuurlijk moet ik Rabat-city ook aan mijn ‘walidaat’ laten zien. Ze logeren bij mijn gastfamilie. Volgens mij zien mijn gastouders dat echt als iets bijzonders. Er zijn nieuwe stoeltjes op het overdekte terras zodat meer dan twee mensen tegelijk kunnen ontbijten. Huis schooon. Couscous natuurlijk.

Behalve dat krijg ik ook een nieuw huisgenootje, een van mijn studiemates. En dat vind ik leuk :-)  

Na de lesvrije week is het Berberweek. Ook leuk, een weekje wat anders. ‘s Ochtends krijgen we dan les in het Berberdialect van Zuid-Marokko. [Om misverstanden te voorkomen: Het Berbers is een taal. En dat heeft weer dialecten]. ‘s Middags een activiteit die daar mee te maken heeft. Dan is het nog maar een weekje les en daarna is het al weer de volgende lesvrije week (hahahaha, wat een leven). In die week ga ik samen met 40 anderen, oftewel, Umoja(:-D!) een weekje van de Marrakeshe hitte genieten en daar heb ik heeeel veel zin in.

Meanwhile in Nederland mis ik voor het eerst van mijn leven de eerste officiële Koningsdag en de verjaardag van mijn broer....

Maar wat ik nog het allerleukste vind, is dat in deze maand, vorig jaar, de eerste zaadjes van mijn verbeterde ik geplant zijn. Het licht ging aan en ik besefte dat mijn leven van mij is. En als het niet is wat het zou moeten zijn, moet er wat veranderen hoe eng dat ook is (was). Happy first anniversary to me, hihi:-D nou ja nu nog niet, maar ik vond het een fijne constatering^^

Ana ferhana! Beslamaaaa!